Ludzie boją się pisać. Piszą w ukryciu pod innym nazwiskiem, do szafki ich prace leżą na dnie półek i czekają na ... no właśnie na co? Na kolejne pokolenia? Na ludzi, którzy nie będą bali się tego pokazać. ? Nie moi kochani ... nie,nie. Ludzie nie boją się pisać, ludzie boja się ludzi. Ich krytyki, wyśmiania czy niezrozumienia. Takich ludzi jest bardzo dużo tysiące jeśli nie miliony. (na poczekaniu potrafię wymienić 3) Może między nami jest druga Szymborska czy współczesny Miłosz jednak co nam po nich skoro my odrzucamy piękno sztuki jaką tworzy. Piszą oni do szuflady a talent się marnuje, życie nie jest wieczne. Większość takich ludzi zdobywa sławe czy uznanie po śmierci.
I napisała bym tu inne zakończenie, piękniejsze, poetyckie ale napisze że wszyscy kiedyś umrzemy prosto krótko i przede wszystkim prawdą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz